Resimde kadının anatomisi ana hatlarıyla gözlenmektedir. Serviks, vajinanın sonunda yeralan uterusa giriş kapısıdır. Bir kanal yapısındadır ve bu kanaldaki salgılar spermi depolamaktan ve vajinanın asit saldırısına karşı korumaktan sorumludurlar. Serviks salgısının nitelikleri siklusun gününe göre oldukça önemli farklılıklar gösterir ve ovulasyon günü geçtikten sonra serviks salgısı uterusa hem mikroorganizmaların hem de spermlerin geçmesini engelleyen bir bariyer görevi yapar.

Uterus esas olarak bir kas dokusudur. Bebeğin gelişimi için gevşeme ve büyüme özelliğine sahiptir. Doğum kasılmaları uterusta başlar ve bu kasılmalarla birlikte serviks yaklaşık 10 cm. açılarak bebeğin doğmasına izin veir. Uterusun iç yüzü endometrium adı verilen bir tabakayla kaplıdır. Östrojen salgısıyla kalınlığı artan endometrium, ovulasyon sonrası salgılanan progesteron etkisiyle embiryonun implantasyonu (yerleşmesi) ve gelişmesi için elverişli bir ortam sağlar. Gebelik oluşmadığında adet kanamasıyla dökülür.

Fallop tüpü, overler (yumurtalıklar) ile uterus arasında bulunan iç cidarı oldukça ince bir kanaldır. Ovulasyon esnasında overin yüzeyini kaplayan saçak şeklindeki yapılar (fimbriyalar) oositi yakalayarak Fallop tüpünün içine alır. Oosit ile sperm arasındaki fertilizasyon (döllenme) Fallop tüpünde olur.

Ovulasyondan blastosist oluşumuna kadar geçen en erken gebelik aşamaları

Resimde over kesitinde folikülün olgunlaşma aşamaları gözlenmektedir. Ovulasyonla folikülden dış ortama atılan oosit fimbriyalar tarafından yakalanmış ve Fallop tüpünün içine alınmıştır. Oosit Fallop tüpünde ilerlerken vajinadan servikse, serviksten endometriuma, buradan da Fallop tüpüne ulaşan spermler oositin etrafını sararlar. En iyi niteliklere sahip olan sperm oositin içine girmeyi başarır. İçeri giren sperm ile oositin genetik materyalleri birleştikten sonra hücre çoğalmaya başlar. Blastosist aşamasına gelmiş olan embriyo artık implante olmaya hazırdır ve endometriumda en uygun yere yerleşerek gebeliği başlatır.

En iyi niteliklere sahip olan sperm oositin içine girmeyi başarır.

İçeri giren sperm ile oositin genetik materyalleri birleştikten sonra hücre çoğalmaya başlar ve pronukleus adı verilen yapılar ortaya çıkar. Pronukleuslardan biri annenin, diğeri de babanın kromozom materyalini taşıyan yapılardır.