Bir Ramazan günü Abdulkadir Geylani Hazretleri dostları
bir çölden geçiyorlardı. Hava oldukça sıcaktı. Tuttukları
oruçtan dolayı açlık onların takatini kesmiş ve onları
halsiz bırakmıştı. Buna rağmen, yollarına devam ediyorlardı.
Bu sırada karşılarında bir ışık belirdi ve onlara şöyle
seslendi:
-Ben sizin rabbinizim Ramazan'da yemek içmek size haramdır.
Ama şimdi size helal kıldım. Yiyiniz içiniz.
Bu ilginç durum karşısında heyecana kapılan bazıları,
hemen su kaplarına ve yiyeceğe el attılar. Tam bu sırada
Abdulkadir Geylani hazretleri dostlarını uyardı:
-Sakın oruçlarınızı açmayın!
Sonra sesin geldiği tarafa dönüp:
- "Euzu billahi mine'ş-şeytani'r-racim. Euzu billahimine
şerri zalike" kovulmuş şeytandan Allaha sığınırım.
Bu görünen şeyin zararından Allaha sığınırım, der demez
nur görünen şey bir anda kapkara kesildi! Şeytan kendisini
süslü göstererek onları aldatmaya yeltenmiş ama oyunu
çabucak ortaya çıkmıştı.
Kaynak: Orucu Yaşayanlar, Salih Büte, Kayıhan Yayınları,
2007
|