Sosyal medya platformlarının sunduğu aşırı bağlantılı dünyaya rağmen, yalnızlık duygusu giderek artarak çağımızın en büyük sessiz salgını haline geldi. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) Sosyal Bağlantı Komisyonu raporuna göre, dünya çapında her 6 kişiden 1'i yalnızlıktan etkileniyor ve yalnızlığın her saat yaklaşık 100 ölüme, yani yılda 871.000'den fazla ölüme yol açtığı tahmin ediliyor.

WHO, sosyal izolasyonu; sigara, aşırı alkol tüketimi ve obezite gibi diğer ciddi tehditlerle birlikte bir halk sağlığı sorunu olarak tanımlamaktadır.

Gerçek Bağlar Yerini Dijital Onaya Bırakıyor

"Hikayelerle Hayat Terapisi" kitabının yazarı Dr. Hülya İskenderoğlu Bahat, sanal iletişimin yaygınlaşmasıyla birlikte insanların gerçek ilişkilerden uzaklaştığını ve yalnızlık duygularının derinleştiğini belirtti.

• İronik Bağlantı: Dr. Bahat, insanlık tarihinde hiç olmadığı kadar "bağlantılı" olmamıza rağmen kendimizi bu kadar yalnız hissetmemizin nedeninin, ekranların ardında yaşamak ve gerçek dostlukları yüzeysel paylaşımlara indirmek olduğunu söyledi.

• Dopamin Yüklü Geçicilik: Öncelikli olarak dijital onaya (beğeniler, takipçiler) güvenildiğinde, anlamlı alışverişlerin yerini geçici, dopamin yüklü anlar alıyor. Bu durum duygusal bir boşluk yaratarak izolasyon hissini yoğunlaştırıyor.

Oysaki Türk toplumunun kültürel mirasında önemli bir yer tutan aile ve arkadaşlarla kurulan sıcak bağlar, kişilerin psikolojik sağlığı için hayati önem taşımaktadır.

Bir Hikaye Bir İnsanı İyileştirir

Dr. İskenderoğlu Bahat, hikâyelerin geçmişten bugüne insanları birbirine bağlayan en güçlü köprülerden biri olduğunun altını çizdi.

• Terapi Niteliği: Farklı deneyimlere sahip insanların hikayeleri, başkası için iyileştirici bir ışığa dönüşebiliyor.

• Yalnızlığı Alır: Bir insanın düştüğünde kalkmayı başaran hikayesi, o sofraya oturan diğer insanın yalnızlığını alarak insanlar arasında terapi niteliği taşıyabiliyor.

Dr. Bahat, maalesef mahallelerde, sokaklarda kurulan bu güçlü bağların yerini artık ekranların soğuk ışığına bıraktığını belirterek, gerçek hayatta birbirine dokunmanın, yüz yüze konuşmanın ve dertleşmenin değerini kaybettiği uyarısında bulundu.