Tek Mezbahasız Büyükşehir: Eskişehir

Eskişehir, Türkiye’nin 30 büyükşehri arasında mezbahası olmayan tek şehir olmaya devam ediyor. Yanlış duymadınız: Tek!

Seçim öncesinde ellerimize tutuşturulan broşürlerde neler yazıyordu hatırlıyorsunuz değil mi? “Halk Et, Entegre Et Tesisi ve Mezbaha…” Güzel vaatler, kulağa hoş gelen sözler… Vatandaşa “kaliteli ve ucuz et”, üreticiye “alım garantisi” sözü.
Peki ne oldu? Sandık bitti, sözler de bitti.

Bugün hâlâ bu şehirde etin nerede, nasıl kesildiğini bilen yok. Etin denetimi var mı, yok mu belli değil. Yani aslında hepimiz her gün kumar oynuyoruz: Bozuk mu, sağlıklı mı, güvenli mi? Soframıza gelen etin garantisi yok.

Geçtiğimiz gün Gaziantep’te skandal patladı. Kıyma makinelerine borular bağlamışlar, sakatatı kıymaya karıştırıyorlar. Ülkenin dört bir yanında denetim yapılıyor ama bizde hâlâ bir mezbaha yok. Vatandaşın cebinden alınan vergilerle milyonluk parklar, heykeller yapılırken halkın sağlığı bu kadar mı önemsiz?

Zabıta teşkilatı geçtiğimiz günlerde kutlamalarla anıldı. Kutladık da, neyi kutladık? Esnafın önündeki tabureyle uğraşmayı mı, yoksa halkın boğazından geçen lokmayı kontrol etmeyi mi? Hangi görevlerini yaptılar?

Kusura bakmasınlar ama bu şehri yönetenler artık bahane üretemez. Mezbaha, park kadar, kaldırım kadar, konser kadar değil; ondan çok daha elzem bir ihtiyaçtır. Halkın sağlığı, çocukların tabağı, üreticinin emeği söz konusu.

Ama nedense hep aynı hikâye: 44 numara ayağı 40 numara ayakkabıya sokmaya çalışıyorlar. Sonra da milletin canı yanıyor.

Buradan soruyorum:

• Halk Et nerede?

• Mezbaha nerede?

• Verilen sözler nerede?

Eskişehir, mezbahası olmayan tek büyükşehir olarak utanç vesikasını sırtında taşımaya devam ediyor. Daha ne kadar taşır, orasını da yönetenlerin vicdanına bırakıyorum.