Saygıdeğer hemşehrilerim,Değerli Okurlarım! Hepinizi içten saygılarımla selamlarım. Bu yazımın konusun hepimizin yakından bildiği “Garcia’ya Götürülecek Mektup” üzerine olacaktır. Benzetme sadece Sivrihisar’ı değil, insanlığın genelini kapsadığı için bu sütunlara taşıma gereği hissettim.

1904 Rus-Japon harbinden öncesi Amerikan gazetelerinin birinde “Garcia'ya Götürülecek Mektup” başlıklı bir yazı çıkar. Bu kısa yazının anlattığı gerçekler, yüzlerce kitapla anlatılanlardan daha derin, daha özlüdür. Yazı, Rusya Demiryolları Nazırı'nın eline geçer. Nazır, bütün memurlarının bu yazının kopyasını yanlarında taşımasını sağlar. Rus-Japon savaşı sırasında, Japonlar esir ettikleri Rus Demiryolları mensuplarının hepsini üzerinde bu yazıyı görür. Japon Maarif Nezareti bu yazıyı inceledikten sonra birer nüshasının bütün Japon yurttaşlarının okuyup yanlarında taşımalarını ister.

Amerika Kurtuluş Savaşı'nın bir safhasında İspanya Sömürge Ordusu'nu tecrit edebilmek için Kübalı General Garcia'nın ordusuna talimat gönderilecektir. Cumhurbaşkanı Mc Kinley, General Garcia'ya bir mektup yazar. Mektubun süratle yerine ulaşması gerekir, fakat Garcia hakkında yeterli bilgi yoktur. Nerededir, nasıl gidilir, hepsi meçhuldür. Mektubu götürmeye Teğmen Rowan görevlendirilir. Teğmen Rowan mektubu alır, torbasına koyar, döner, tekmilini verir ve birliğinden ayrılır.

“Ama nasıl olacaktır, Garcia kimdir? Nerede bulunur? Yanına nasıl gidilir? Atla mı, trenle mi? Harcırahı kim verecektir? Arkadaşı Thomas ata daha iyi biner, onu gönderirseler olmaz mıydı? Eşim biraz rahatsız, hem bu hafta izin sırasındaydım” demeden göreve süratle atılır.

Burada anlatılmak istenen, Teğmen Rowan'ın dört gün sonra Küba kıyılarına ulaşmasının; Ormanlara dalarak üç haftalık bir seyahati yaya olarak tamamlamasının; Dağlarda ve ormanlarda Garcia'yı bulmasının hikâyesi değildir.  Anlatılmak istenen, “bu adamın kişiliğinin örnek insan modeli olarak tanıtılmasının gerekliliğidir”. Gençlerin kendilerinden istenen vazifeleri kendi iradeleri ile sonuçlandırma idrakine ve eğitimine de sahip olmalarıdır. Bugün en çok muhtaç olduğumuz budur.

Hizmette fertlerin ilgisizliği ve bilgisizliği, toplumları ve örgütleri felç eder. Hizmetin çarkı dönerken, çarkın her dişlisinin her defasında yeni baştan bilenmesi için zaman yoktur. Çarkın bir dişi kendi işini hiçbir nedenle durdurmaya yetkili değildir. Bu takdirde hizmet durur.

SİVRİHİSAR ’ında  Garcia'ya mektup götürecek teğmenlere, polislere, memurlara kısaca en küçük bireye dahi  ihtiyacı vardır. Bir tek benden ne olacak ki demeden herkes üzerine düşeni yapmalıdır. Bir tohumdan belki orman olmaz ama koru olur, fidanlık olur.

Bu sorumluluğu hisseden tüm hemşehrilerim bu mektupla ilgili hikâyedeki kıssadan hisse çıkarıp daha çok çalışması gerektiğine inanarak, hepinize saygılar sunar, işlerinizde kolaylıklar dilerim.

SAYGILARIMLA Necmi  GÜNAY

necmigunay@hotmail.com

05072183066