Peygamberimiz bir gün ashabına oruç tutmalarını emrederek:
- Ben izin vermeden kimse orucunu açmasın, buyurur.
Herkes orucunu tutar. Akşam olunca, teker teker müracaat
edenlere, iftar müsaadesi verir. Bu arada bir adam gelerek:
- Ya Resulullah! İki genç kız oruç tuttu ve yoruldular.
Zat-i alinze gelmeğe utanıyorlar. Müsaade buyurursanız
iftar etsinler, dedi. Resul-i Ekrem (s.a.v.) müsaade
etmedi. Adam iki defa daha geldi. Sonunda Resulullah
(s.av.)
- Onlar oruç tutmadılar. Bütün gün insanların etini
yiyenler, nasıl oruçlu olurlar? Git onlara söyle: Oruç
tuttularsa, istifra etsinler bakalım, buyurdu.
Adamcağız gitti, gerekeni söyledi. Onlar da denileni
yaptı ve kan parçaları kustular. Adam Resülullah Efendimize
dönerek vaziyeti bildirdi. Bunu üzerine Peygamberimiz
(s.a.v.):
- Nefsim kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki; eğer
kusmayıp bu kan parçaları midelerinde kalsaydı, onları
cehennem ateşi yerdi.
|