Doğum Sonrası Depresyonu

Bebeğin doğumundan sonraki zaman dilimi yeni annelerin depresyona yatkın oldukları bir dönemdir ve bu dönemde ciddi ve uzun süreli sorunlar ortaya çıkabilir. Bu dönemde ortaya çıkan depresyon çoğu zaman dikkat çekmez, tanınmaz ve bu nedenle tedavi edilemeyebilir. Dahası klasik tedavi yaklaşımlarına dirençli olabilir.
Bu depresyonu yaşayan annelerin çoğu bu dönemde "kötü anne" oldukları, yalnızlık duyguları üzerinde kontrol duygusuna sahip olmadıkları, ümitsizlik duygularının olduğunu" belirtmektedirler.

Doğum sonrası depresyonda yeni annelerin çeşitli obsesif (takıntılı) düşünceleri de olabilmektedir. Takıntıların önemli bir bölümü yeni doğan çocuğa karşı şiddet göstermeye ilişkindir. Anneler öfkelerini denetleyemeyeceklerine ve çocuklarına zarar verebileceklerine ilişkin takıntıları ile makas ve bıçak gibi sivri cisimleri tutmaktan bile kaçınabilirler.

Bu dönemde annelerin vucudunda birçok biyolojik değişikliğin olması nedeniyle depresyondan bu faktörlerin sorumlu olduğuna ilişkin bir çok iddia ortaya atılmışsa da bu henüz bugüne kadar net olarak ispatlanmamıştır.

Doğum sonrası depresyonu ortaya çıktığında evde erkeğin de yaşamı etkilenmektedir. Bu rahatsızlığı yaşayan kadınların eşleri ev ve aile yaşantılarının ciddi anlamda etkilendiğini ifade etmektedirler. Problemin ne olduğunu saptamak eşler için önemli bir sorun olabilmektedir. Erkeklerin çoğu aileyi bir arada tutmak için böyle bir durum içerisinde oldukça zorlandıklarını ve eşlerinin daha önce tanıdıkları insandan tamamen farklı bir birey olduğunu belirtmektedirler.

Çalışmalar doğum sonrası depresyonu olan annelerin eğer tedavi edilmezlerse çocuğun gelişimini de olumsuz yönde etkilediklerini ortaya koymaktadır. Kendi çocukluğunda ebeveyninden yeterli ilgi ve sevgi görmeyen annelerde depresyon daha sık görülmektedir. Hamilelikte yahut daha önceden depresyon öyküsü olanlarda doğum sonrası depresyon riski de daha yüksektir. Planlanmamış veya istenmeyen hamileliklerde yine riskin arttığı bilinmektedir.