Eskişehir çok eski zamanlardan beri bir yerleşme alanıdır.Bu il sınırları içinde yapılan kazılar ve ayakta kalmış tarihi anıtlardan anlaşılmaktadır.

Arkeolojik araştırmalar sonucunda,Demirci Höyükte yapılan kazılar sırasında M.Ö 3000 li yıllara tarihlenen bir de lületaşından eser bulunmuştur.Hangi amaçla kullanıldığı tespit edilemeyen ,ancak insan eliyle yontulup düzeltildiği kesin olan bu yapıt,lületaşının yaklaşık 5000 yıldan beri bilinip işlendiğini kanıtlıyor.Yapıt halen Eskişehir arkeoloji müzesinde muhafaza ediliyor.

Bazı kayıtlarda ise 1600-1700 yıllarında lületaşını Macar bir seyyahın bulduğu ileri sürülüyor.
Eskişehir'den başlayan bir yol tam 300 yıl süresince Viyana'ya lületaşı taşıdı.Tıpkı İpek Yolu gibi bir lületaşı yolu oluştu.Eskişehir'le İznik arasındaki bu yola A.Reinhardt "Lületaşı yolu"adını vermiştir.Avusturya bu taşlardan yapılan pipo ve benzeri eşyaları,tek satıcı olarak dış pazarlara sürmüştür.Böylece,lületaşının Avusturya'da çıktığı ve işlendiği kanısı yaratılmış ve lületaşları yeterince tanınamamıştır.